„Popiół i diament” |
„Popiół i diament” to film nakręcony w 1958 roku, oparty na powieści pod tym samym tytułem, napisanej w 1948 roku przez Jerzego Andrzejewskiego. Akcja filmu dzieje się w powojennej Polsce. W okresie wydania powieści, Polska była już wyzwolona spod władzy nazistów i znajdowała się pod komunistycznymi rządami Józefa Stalina i Związku Radzieckiego. |
Był to czas bezwzględnej kontroli życia obywateli. Każdy, kto śmiał sprzeciwić się polskiemu rządowi, mógł zostać uwięziony lub nawet uśmiercony. Po śmierci Stalina w 1952 roku nastały nieco bardziej liberalne rządy komunistyczne, jednak trwająca aż do wczesnych lat 60-tych ekonomiczna i polityczna wrzawa, naznaczyła cały naród do końca ery komunizmu, który nastąpił w 1989 roku. |
Akcja filmu dzieje się w polskim miasteczku w 1945 roku – po zakończeniu II Wojny Światowej. Dwaj żołnierze Armii Krajowej, Maciek i Andrzej, otrzymują rozkaz zabicia najważniejszego oficera komunistycznego – Szczuki. Pierwsza próba kończy się niepowodzeniem. W oczekiwaniu na przyjazd Szczuki do miasta udają się do najlepszego hotelu w mieście. |
W hotelu odbywa się wystawne przyjęcie na cześć mianowanego właśnie ministra oraz prezydenta miasta, zorganizowane przez sekretarza prezydenta – Drenowskiego, który jest podwójnym agentem. Drenowski był świadkiem próby zabicia Szczuki przez Maćka i Andrzeja. |
W międzyczasie Andrzej i Maciek wyczekują odpowiedniego momentu na zabicie Szczuki. Szczuka powraca właśnie z Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej, a wcześniej przebywał w Związku Radzieckim. Pragnie także odnaleźć swojego syna, którego oddał na wychowanie ciotce po tym, jak jego żona zginęła w niemieckim obozie koncentracyjnym. |
Szczuka nie zgadza się z prawicowymi poglądami ciotki chłopca. Po kilku latach syn Szczuki przyjmuje jej poglądy i zostaje uwięziony przez Armię Czerwoną. Pod koniec filmu Maciek i Andrzej zabijają Szczukę, a Drenowski zabija Maćka. |
Comments
Hide